کد مطلب:124680 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:264
قرآن و عترت
قرآن وعترت یك حقیقت هستند كه به دو شكل تجلی یافته اند. اگر قرآن صراط مستقیم و مطمئن است كه ره رو را به مقصد می رساند، عترت نیز همانند قرآن صراط مستقیم می باشد. اگر قرآن كوثر معارف و اندیشه های زلال وحیانی می باشد، عترت نیز همانند قرآن كوثر اندیشه الهی است. اگر قرآن از هر خطر و كژراهگی و تحریف مصون و حق محض است، عترت نیز از هر خطر مصون و بی دغدغه است.
قرآن فشرده اصول و معارف وحیانی از آدم تا خاتم است. به همین جهت وحی كامل و اندیشه شفاف و درخشان و فضیلت بی بدیل است. عترت نیز صاحبان فضیلت و برتری در عرصه اندیشه و رفتار می باشد، كه نمونه و نظیر برای آنان نمی توان یافت. كسی همتای عترت قرار نمی گیرد، كه زبان گویای عترت كه زبان وحی است عترت را این گونه معرفی می نماید: لا یقاس بآل محمد صلی الله علیه و آله من هذه الامة احد و لا یسوی بهم من جرت نعمتهم علیه ابدا هم اساس الدین، و عماد الیقین الیهم یفی الغالی و بهم یلحق التالی و لهم خصاص الولایة و فیهم الوصیة و الوارثة. [1] «كسی همتا و همپایه آل محمد (عترت) قرار نخواهد گرفت، هرگز دست پرورده ی نعمت های آنان را نتوان در صف آنان قرار
[ صفحه 11]
داد، كه آنان ستون دین و پایه باورهای محكم و بی دغدغه اند. آن كه از راه بی راهه شده به آنان بازگشت دارد و آن كه از پیمودن راه مستقیم بازمانده به آنان می پیوندد. ویژگی های رهبری در آنان نهاده شده است و آنان وارثان انبیاء هستند، كه سفارش به رهبری آنان شده است.» این ها برخی از ویژگی های مشترك قرآن و عترت می باشد.
قرآن فشرده اصول و معارف وحیانی از آدم تا خاتم است. به همین جهت وحی كامل و اندیشه شفاف و درخشان و فضیلت بی بدیل است. عترت نیز صاحبان فضیلت و برتری در عرصه اندیشه و رفتار می باشد، كه نمونه و نظیر برای آنان نمی توان یافت. كسی همتای عترت قرار نمی گیرد، كه زبان گویای عترت كه زبان وحی است عترت را این گونه معرفی می نماید: لا یقاس بآل محمد صلی الله علیه و آله من هذه الامة احد و لا یسوی بهم من جرت نعمتهم علیه ابدا هم اساس الدین، و عماد الیقین الیهم یفی الغالی و بهم یلحق التالی و لهم خصاص الولایة و فیهم الوصیة و الوارثة. [1] «كسی همتا و همپایه آل محمد (عترت) قرار نخواهد گرفت، هرگز دست پرورده ی نعمت های آنان را نتوان در صف آنان قرار
[ صفحه 11]
داد، كه آنان ستون دین و پایه باورهای محكم و بی دغدغه اند. آن كه از راه بی راهه شده به آنان بازگشت دارد و آن كه از پیمودن راه مستقیم بازمانده به آنان می پیوندد. ویژگی های رهبری در آنان نهاده شده است و آنان وارثان انبیاء هستند، كه سفارش به رهبری آنان شده است.» این ها برخی از ویژگی های مشترك قرآن و عترت می باشد.
[1] نهج البلاغه، خ 2، ص 47.